شرح هفتمین وظیفه از وظایف منتظران: ذکر مناقب و فضایل آن حضرت
به نام خدا
یاد نمودن فضایل و مناقب آن حضرت و دلیل بر استحباب این کار، تمام اخبار و روایاتی است که در مورد تشویق و ترغیبِ یادآوری فضایل ائمه معصومین علیهم السلام وارد شده است، از جمله: در اصول کافی از حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام روایت شده که فرمود: همانا وظیفه جمعی از فرشتگان آسمان این است که نگاه میکنند بر یک و دو و سه نفری، در حالی که آنان درباره فضیلت آل محمدعلیهم السلام به گفتگو نشسته اند، پس فرشتهای به فرشتگان دیگر میگوید: آیا نمیبینید اینان را با همه کمی تعدادشان و بسیاری دشمنانشان فضائل آل محمدعلیهم السلام را بیان میکنند! [1] آنگاه گروه دیگری از فرشتگان میگویند: «ذلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشآءُ وَاللَّهُ ذُوالفَضْلِ العَظِیمِ»؛ [2] این فضل خداوند است که به هر کس بخواهد میدهد و خداوند دارای فضل عظیم است.
و در همان کتاب به سند خود، از میسر، از حضرت ابی جعفر باقرعلیه السلام آورده که گفت: امام باقرعلیه السلام به من فرمود: آیا با هم خلوت میکنید [و دور از چشم دشمنان مینشینید] و برای هم حدیث میگویید و آنچه معتقد هستید، برای هم بازگو مینمایید؟ عرضه داشتم: آری. به خدا سوگند! ما با هم در خلوت مینشینیم و برای هم حدیث میگوییم و آنچه معتقدیم، برای هم باز میگوییم. امام باقرعلیه السلام فرمود: به خدا سوگند! که من دوست داشتم در بعضی از آنجاها با شما می بودم، به خدا سوگند! که من بوی شما و جانهای شما را دوست میدارم و البته شما بر دین خداوند و دین فرشتگان او هستید، پس با پرهیز از گناه و جدیت در امر دین [ما را] یاری کنید. [3] .
و در همان کتاب از حضرت ابوالحسن موسی بن جعفرعلیه السلام آمده که فرمود: هیچ چیز بر ابلیس و لشکریانش دشوارتر نیست از اینکه برادران ایمانی با یکدیگر دیدار کنند و همانا دو مؤمن با یکدیگر دیدار مینمایند که به یاد خدا باشند، آنگاه فضایل ما را یادآوری کنند، در این حال گوشت سالمی بر صورت ابلیس باقی نمیماند، تا جایی که روح پلیدش به التماس میافتد از فرط آنکه درد میکشد، پس فرشتگان آسمان و گنجوران بهشت متوجه میشوند و او را لعنت میکنند، تا اینکه هیچ فرشته مقرّبی باقی نماند، مگر اینکه بر او لعنت فرستد، که زبون و با حسرت و مردود میافتد. [4] .
و نیز بر این مطلب دلالت میکند، روایاتی که در مورد تلافی کردن کسی که به تو احسانی نموده به وسیله یاد نیکو وارد شده، مانند فرموده مولایمان حضرت سیّد العابدین علیه السلام در رسالة الحقوق که در «مکارم الاخلاق» و «تحف العقول» و کتابهای دیگر آمده که حضرت سجّادعلیه السلام فرمود: و امّا حق کسی که نسبت به تو نیکی و احسانی نموده، آن است که او را سپاس بگذاری و کار خوبش را یادآور شوی و با سخن نیک او را در میان مردم معرفی کنی و دعای خالصانه بین خود و خدای خود در حق او بنمایی، پس اگر این کار را کردی، تشکر از او را پنهانی و آشکارا به جای آورده باشی و اگر روزی توانستی عملاً کار نیکش را با نیکی تلافی کنی، این کار را انجام دِه. [5] .
البته ما قسمتی از حقوق و مراحم آن حضرت را در بخشهای سوم و چهارم این کتاب مبارک بیان داشتیم، به آنجا مراجعه کن تا سینه ات فراخ گردد و حالت صلاح یابد. و نیز بر این مقصود دلالت دارد آنچه در شواهد لزوم محبوب نمودن آن بزرگوار در میان مردم آوردیم و آنچه در فضیلت دعوت کردن مردم به سوی آن جناب ان شاءاللَّه تعالی خواهد آمد. و نیز گواه بر این است آنچه از روایات خواهد آمد، مبنی بر اینکه هنگام بروز بدعتها بر عالم واجب است که علم خویش را آشکار سازد و همچنین شاهد بر این است تمام آنچه در ترغیب و تشویق بر ذکر خدای تعالی وارد گردیده، زیرا که یاد آن علیهم السلام از مصادیق یاد خداوند است، چنانکه در روایت آمده و در وظیفه نهم خواهد آمد، ان شاء اللَّه.
(1)روضه کافی،334ح521
(2)سوره جمعه،آیه4
(3)اصول کافی187:2 ح5
(4)اصول کافی188:2 ح7
(5)مکارم الخلاق422باب12