سربازان حضرت بقیه الله(عج)

اخبار - پاسخ به شبهات - کتاب - مقاله - سخنرانی - فیلم - کلیپ - مستند - نرم افزار
همسنگران
طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات

به نام خدا

حضور یافتن و نشستن در مجالسی که فضایل و مناقب و سایر امور مربوط به آن حضرت، در آن‏ها یاد می‏شود و دلیل بر این - اضافه بر این‏که از لوازم و نشانه‏ های محبّت است و از مصادیق خیرات که مأمور شده ‏ایم به آن‏ها سبقت جوییم و پیشی گیریم که خدای تعالی فرموده: «فَاسْتَبِقُوا الخَیْراتِ»؛ [1]  به سوی کارهای خیر سبقت گیرید - فرموده مولایمان حضرت امام رضاعلیه السلام است که در امالی شیخ صدوق [2]  و مجلّد دهم بحار از آن بزرگوار آمده، که فرمودند: هر کس در مجلسی بنشیند که امرِ ما در آن زنده می‏گردد، روزی که دل‏ها می‏میرند دل او نخواهد مرد. [3] .

و نیز بر این مطلب دلالت دارد فرموده حضرت امام صادق‏ علیه السلام به فُضیل، در حدیث روایت شده در بحار و غیر آن، که می‏نشینید و حدیث می‏گویید؟ فضیل عرضه داشت: آری. فدایت شوم! امام صادق‏ علیه السلام فرمود: همانا من آن مجالس را دوست می‏دارم، پس امر ما را اِحیا کنید. ای فضیل! خداوند رحمت کند کسی که امر ما را احیا نماید. [4] .
و نیز شاهد بر آنچه گفتیم، تمامی روایاتی است که در مورد تشویق و ترغیب بر حضور و شرکت در مجالس ذکر رسیده، مانند فرموده پیغمبر اکرم‏ صلی الله علیه وآله: در باغ‏های بهشت بگردید. عرضه داشتند: ای رسول خدا! باغ‏های بهشت چیست؟ فرمود: مجالس ذکر. و فرمایش آن حضرت در حدیث دیگر که: همانا خداوند کسی را که در مجلس اهل ذکر می‏نشیند، می‏آمرزد و او را از آنچه می‏ترسد، ایمن می‏دارد. پس فرشتگان گویند: [پروردگارا!] فلانی در میان آنان است و او تو را یاد نکرد، خداوند می‏فرماید: او را به خاطر هم‏نشینی با آنان آمرزیدم، زیرا که یاد کنندگان حق چنین هستند که همنشین ایشان از جهت آن‏ها بدبخت نگردد. [5] .
این دو حدیث را شیخ احمد بن فهدرحمه الله در کتاب «عدّة الداعی» روایت کرده. وجه شاهد بودن این دو حدیث بر مطلب مورد بحث این‏که: یاد آن حضرت و یاد پدرانش ‏علیهم السلام یاد خدای - عزّوجلّ - می‏باشد، از جهت روایتی که شیخ محمد بن یعقوب کلینی‏رحمه الله در کافی از حضرت امام صادق‏علیه السلام آورده که فرمود: هر جمعی در مجلسی حضور یابند و خداوند - عزّوجلّ - را یاد نکنند و از ما یاد ننمایند، آن مجلس مایه حسرت آن‏ها در روز قیامت خواهد بود. سپس فرمود: حضرت ابوجعفر باقرعلیه السلام فرموده: همانا یاد ما از [مصادیق] یاد خداوند است و یاد دشمنان از [مصادیق] یاد شیطان می‏باشد. [6] .
و نیز بر این مطلب دلالت می‏کند آنچه در وسائل و غیر آن از عبّاد بن کثیر روایت گردیده، که گفت به امام صادق‏ علیه السلام عرضه داشتم: داستان‏سرایی را دیدم که در حال قصّه گفتن چنین می‏گفت: این مجلسی است که هر کس در آن بنشیند، بدبخت نمی‏شود. امام صادق‏ علیه السلام فرمود: به هیچ وجه. نشیمن‏گاه‏ هایشان خطا کرده، خداوند را فرشتگانی است که گشت می‏زنند، به غیر از کرام کاتبین - که آنچه از انسان سر می‏زند می‏نویسند - پس هرگاه بر جمعی بگذرند که محمد و آل محمدعلیهم السلام را یاد می‏کنند، به یکدیگر گویند: توقّف کنید. پس می‏نشینند و بهره‏مند می‏شوند. و چون از آنان جدا گردند، بیمارانشان را عیادت کنند و در مراسم مردگانشان شرکت نمایند و از غایبین آنان تفقّد کنند، پس آن مجلس است که هر کس در آن بنشیند، بدبخت نمی‏شود. [8] .
اضافه بر این‏که نشستن در آن مجالس، زیاد کردن افراد، دوستان و یاران و به اصطلاح سیاهی لشکر درست کردن برای جمعیت نیکان است که نزد خداوند و امامان معصوم‏ علیهم السلام محبوب و مطلوب است، همچنان که سیاهی لشکر شدن برای معاندین و اشرار نزد خداوند و امامان‏ علیهم السلام مبغوض و ناخوشایند می‏باشد، بر این مطلب دلالت می‏کند آنچه در بحار، به نقل از مناقب آمده که: قاضی عبد الرحمن بن ریاح، از یک نابینا علّت کوری‏اش را سؤال کرد، نابینا گفت: در واقعه کربلا حضور یافتم، ولی جنگ نکردم. پس از چندی در خواب شخص هولناکی را دیدم، به من گفت: رسول خدا صلی الله علیه وآله تو را می‏خواند. گفتم: توان دیدنش را ندارم. مرا کشید و به خدمت رسول خدا صلی الله علیه وآله برد، آن حضرت را اندوهگین یافتم و در دستش حربه‏ای بود و در پیشگاهش چرمی که زیر محکومین گسترده می‏شود، افکنده‏اند و فرشته‏ای با شمشیری از آتش بپا ایستاده افرادی را گردن می‏زند و آتش بر آن‏ها می‏افتد و آنان را می‏سوزاند، سپس بار دیگر زنده می‏شوند و باز آن‏ها را همان‏طور به قتل می‏رساند. عرضه داشتم: سلام بر تو باد، ای رسول خدا! قسم به خداوند! که من نه شمشیری زدم و نه نیزه‏ای به کار بردم و نه تیری افکندم. پیغمبر اکرم‏ صلی الله علیه وآله فرمود: آیا سیاهی لشکر را زیاد نکردی؟! آن‏گاه مرا به مأموری سپرد و از طشت خونی برگرفت، از آن خون بر چشمم کشید، چشمانم سوخت و چون از خواب برخاستم، کور شده بودم. [9] .

(1)سوره بقره ،آیه 148

(2)امالی ،مجلس 17 ح 4

(3)بحارالانوار278:44

(4)بحارالانوار282:44

(5)عددة الداعی 238ح17 و مستدرک الوسائل400:1 ح2

(6)اصول کافی 496:2 ح2

(8)وسائل الشیعه566:11 باب23ح2

(9)بحارالانوار303:45

۹۲/۱۲/۰۳

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">