(بسم الله الرحمن الرحیم)
1- واقع شدن سنّت های پیامبران درباره ی حضرت مهدی (علیه السّلام)
(بسم الله الرحمن الرحیم)
اشاره:
طی سال‌های اخیر، انتشار برخی مقالات و اخبار پیرامون واقعة «آرماگدون» ذهن بسیاری از علاقمندان به پیشگویی‌های مربوط به آخرالزمان را متوجه این واقعه کرده است و حتی، برخی را واداشته که به دنبال کشف ردپای این پیشگویی مورد ادعای مسیحیان صهیونیست در میان اخبار، متون و روایات اسلامی برآیند و تلاش کنند که به نحوی این واقعه را با واقعة «قرقیسیا» که در متون اسلامی و روایات منقول از سوی حضرات معصومین(ع) بدان اشاره شده است، منطبق سازند.
(بسم الله الرحمن الرحیم)
انتظار، شعار پایداری و بیرق ایمان به طلوع خورشید زندگی است. طلوعی که با درخشش انوار ایزدی، پرده‌های تیرة ستم و نومیدی، از هم دریده شده، و جهانی آکنده از داد و دادگری و روزگار طلایی ارزش‌های جاوید بشری پدیدار خواهد شد. بدیهی است که چنین انتظاری، شورآور، امیدبخش و تحرک آفرین باشد. منتظران ظهور مهدی(عج) با آرزوی برپایی عدالت در گستردة گیتی، در انتظاری هوشیارانه، با تهذیب نفس خود و با تزکیة جامعه در فراهم آمدن قیام «مهدی موعود» تلاشی سترگ و با صلابت در پیش گرفته‌اند.منتظران مهدی، در انتظار ظهور «قائم» به «قیام انفسی» و «قیام آفاقی» می‌پردازند و ابتدا بر اساس آنچه از بزرگان توشه گرفته‌اند، در انتظار «مصلح» سعی می‌کنند خود، «صالح» باشند و لذا در تهذیب نفس خود، همتی وافر دارند تا خود را بر اساس احکام حیات‌بخش اسلام تربیت نمایند. در نتیجه وقتی در «قیام انفسی» خود به پیروزی رسیدند و خود را شایستة الزام رکاب پیشوای «قائم» خود دیدند، آن‌گاه در «قیام آفاقی» با به دوش کشیدن پرچم پایداری و بیداری، در خط حماسه‌ها به راه افتاده؛ سلاح بر کف گرفته، هر لحظه گوش به ندای آن منادی آسمانی می‌مانند تا ظهور دولت یار را نوید دهد. آنان با دل‌هایی استوار، با اندیشه‌هایی روشن و عقلی کامل و با چهره‌هایی نورانی، هماره چشم در راهند و هر صبح و شام، تعجیل در ظهورش را از خداوند درخواست می‌کنند.
(بسم الله الرحمن الرحیم)
زیارت دیدار است با آن‌که بزرگش می‌شمریم و دوست داریم. زیارت دیدنی است از راه دل و ارتباطی روحی با پیشوایان دینی که آموزگار حقایق اسلامند و خود، اسلام مجسّم. زیارت توجه و توسل است به پیامبر اکرم، حضرت محمد(ص) و عترت طاهره‌اش، که فضایل و مناقبشان به تعبیرهای گوناگون و در موارد متعدد از زبان آن حضرت بیان شده است.
(بسم الله الرحمن الرحیم)
آیت‌الله روح‌الله قرهی مدیر حوزه علمیه امام مهدی(عج) حکیمیه تهران در تازه‌ترین جلسه اخلاق خود به موضوع «ایمان» پرداخت که مشروح آن در ادامه می‌آید:
(بسم الله الرحمن الرحیم)
احمد بن اسحاق می‌گوید: از جعفر بن علی نامهای به دست من رسید که طیّ آن ادّعا کرده بود به تمام دین (حلال و حرام) و نیز کلیّة علوم و آنچه که مردم بدان نیازمندند، آگاهی دارد. پس از اینکه نامه را خواندم، عریضه‌ای به پیشگاه مقدّس حضرت امام عصر، روحی له الفداء، نگاشته، نامة جعفر را نیز در جوف آن قرار دادم. متعاقباً از ناحیة مقدّسه جوابی بدین شرح واصل شد:
(بسم الله الرحمن الرحیم)
بر طبق روایات، غیبت امام زمان عج یک سِرّ الهی است که علت قطعی آن تا زمان ظهور حجت حق مکتوم خواهد ماند و به طور کامل برای ما روشن نمی گردد. چنان چه امام رضا (ع) می‌فرمایند: اینطور نیست که هر آنچه دانسته شد گفته شود و اینطور نیست که هر چه گفته شود وقتش رسیده باشد و اینطور نیست که هر چه وقتش فرا رسیده باشد، اهلش گرد آمده باشد.
به نام خدا
فضیلت انتظار و ثواب منتظر و انتظار پیغمبران و امامان نسبت به این امر
در این باره همین بس، که حضرت سید الساجدین علیه السلام در دعای عرفه بر منتظران درود فرستاده و برای آنان دعا کرده، بعد از دعا کردن برای مولایشان [امام زمان] - صلوات اللَّه علیه - و اضافه بر آن روایات بسیاری بر این مقصود دلالت دارد، از جمله؛
(بسم الله الرحمن الرحیم)
از قرآن کریم چنین بر می‌آید که امامت، واقعیتی است که جهان لحظه‌ای بدون آن نمی‌تواند باقی بماند و تا انسانی روی زمین است وجود چنین امامی ضروری است. بنابراین وجود امام معصوم در عصر ما نیز امر مسلّم و غیر قابل تردید است.
یکی از سؤالات درباره حضرت مهدی (عج) این است که دلایل وجود امام زمان (عج) از دیدگاه قرآن چیست؟
اثبات وجود امام زمان، مساله مهم و زیربنایی
یکی از مباحث در حوزه مهدویت، اثبات وجود امام زمان ـ علیه‌السلام ـ است.
این نکته بسیار مهم و زیر بنائی است و اساس حرکت تخریبی مخالفان نیز برای ایجاد شبهه و شک در این رکن رکین است و در روایات ما نیز اشاره شده است که طول غیبت حضرت، باعث به وجود آمدن شک و شبهه در قلوب افراد متزلزل می‌شود تا آن جا که عده‌ای می‌گویند: اصلاً، امامی نیست و چنین فردی متولد نشده است لذا اثبات وجود امام و بلکه اثبات اضطرار به او، نکته مهمی است که در حوزه مهدی پژوهی، نقش بسزایی دارد.
راه‌های اثبات وجود امام، متعدد و مختلف است. در هر حوزه بحثی با همان زبان این استدلال‌ها بررسی می‌شود، تاریخ، عقل و تجربه و کشف، برای خود طرق خاصی دارند اما در (این مقاله) راه اثبات امام مهدی ـ علیه‌السلام ـ از نظر قرآن و وحی را پی می‌گیریم.
به نام خدا
وظیفه سوم : از وظایف بندگان نسبت به آن حضرت (ع) محبت او به طور خاص
مجبّت و شناخت آن حضرت از محبّت و معرفت امامان دیگرعلیهم السلام جدا نمیگردد، ولی عکس آن چنین نیست (یعنی ممکن است کسی نسبت به امامان دیگر محبّت و معرفت داشته باشد، ولی نسبت به آن حضرت معرفت و محبّت نداشته باشد). بنابراین اگر انسان آن بزرگوار را بشناسد و او را دوست بدارد، حقیقت ایمان در او کامل میگردد. و شاهد بر این است آنچه در مجلّد نهم بحار [1] به نقل از کتاب «الفضائل» آمده، از امام رضاعلیه السلام، از پدرانش، از رسول خدا صلی الله علیه وآله در حدیثی که در آن نامهای امامانعلیهم السلام را یاد کرده، تا آنجا که فرمود: هر کس دوست میدارد خداوند را ملاقات کند، در حالی که ایمانش کامل و اسلامش نیکو باشد، باید که ولایت حجّت صاحب الزمان منتظَر را دارا گردد، پس اینان چراغهایی در تاریکی و امامان هدایت و نشانه‌های تقوا هستند، هر کس آنان را دوست بدارد و ولایتشان را دارا شود، من برای او ضمانت میکنم که خداوند او را به بهشت خواهد برد.
بسم الله الرحمن الرحیم
وظیفه دوم : رعایت ادب نسبت به یاد او
تو معنای جمال و کمال الهی هستی، همه غمهای جهان با یک لبخند دلنشین تو تبدیل به شادی میگردد
آن روز است که جهانیان با لبخند تو، لبخند خواهند زد..
کجایی؟
خدایا! آیا در زیر این آسمان کبود و در این کره خاکی کسی مظلومتر از امام زمان علیه السلام پیدا می‌شود؟
کسی که به خاطر او جهان هستی را آفریدی اینک با ترس و انتظار قدم در میان هستی میگذارد.
کسی که همه اجدادش را در این کره خاکی به شهادت رساندند و دلش را با غم و اندوه پرنمودند.
آری! او مظلومترین فرد عالم است، و برای مظلومی و رهایی او باید دعا کرد.
اگر عزیزی از ما مظلوم شده و گرفتار شود چه میکنیم؟ ما برای رهایی او چگونه دعا مینماییم؟
مگر نه این است که با حالت اضطرار دعا میکنیم؟
مگر نه این است که برای رهایی او به این و آن سفارش دعا میکنیم؟
مگر نه این است که به همه اسباب و وسایل متوسّل میشویم و تا او را رها نکنیم دست از دعا برنمیداریم؟
آیا چه کسی از امام زمان علیه السلام برای ما عزیزتر است؟
آیا او عزیزترین فرد و محبوبترین شخص در نزد ما نیست؟
پس چرا برای آن حضرت چنین دعا نمیکنیم؟
چرا تعلّل میورزیم و این دست و آن دست مینماییم؟
(بسم الله الرحمن الرحیم)
ارتباط ناگسستنی امام حسین ع و حضرت مهدی عج ارتباطی پرمعناست میان این دو امام راز و رمزی است که یاد و نام آنان را همیشه در کنار هم نگه داشته است.[1]
در کتب و اسناد منتشره آمده است که بنا بر اعتقاد صهیونیست‌ها، با آغاز هزاره جدید و عبور از برج حوت (ماهی) به برج حمل (سطل)، زمان اقدام برای فراهم آوردن زمینه‌های ظهور مسیح موعودشان فراهم آمده است. به عبارت دیگر آنان براین باورند که جهان به «آرمگدون» و آخرالزمان مورد نظر مسیحیان و یهودیان صهیونست بسیار نزدیک شده و حالا نوبت عمل فرا رسیده است.
اگرچه صهیونیست‌ها، دیرزمانی است که عمل خویش را برای روز موعودشان به نام «آرمگدون»، شروع کرده‌اند.
اونجلیست‌ها (مسیحیان صهیونیست) براین باورند که مسیح(علیه السلام) دوباره ظهور می‌کند و در آخرالزمان جنگ بزرگی (آرمگدون) اتفاق خواهد افتاد و بعد از این ویرانی، صلح دائمی تا هزار سال یعنی تا قیامت بر قرار خواهد شد.
براساس آمار، چهل درصد از آمریکاییان معتقد به آرمگدون هستند. «ریگان» یکی از رؤسای جمهور پیشین آمریکا دربارة نبرد آرمگدون گفته است:
چکیده: این گفتوگو با عنوان فرعى «فیلمسازان آمریکایى، مهدویت را نشانه گرفته‌اند» به چاپ رسیده است . جهان امروز جهان تصویر است و مساله آیندهنگرى (فیوچریسم) در دهههاى گذشته براى غرب بسیار مطرح بوده است . آیندهنگرى در غرب، ریشه در روش علم تجربى، نگرشهاى سیاسى و اندیشههاى مذهبى دارد . آمریکا با نشان دادن آینده تاریک و خونین بشر در فیلمهاى خود، سعى دارد خود را منجى آینده بشریت معرفى کند . مساله مهدویتبراى غرب پس از انقلاب اسلامى ایران مطرح شد .
جهان امروز، جهان تصویر است و عمدهترین مصداق این تصویر، سینماست . پستمن در کتاب زندگى در عیش، مردن در خوشى سه دوره یا سه سپهر را براى انتقال معلومات ذکر مىکند: دوره انتقال معلومات به وسیله زبان، دوره مکتوب و بالاخره دوره تصویر (سینمایى و تلویزیونى) .
اکنون آمریکانماینده خداست در روی زمین،برای ظهور مسیح یکی از اصول مشترک بین تمام ادیان الهی و اساطیر باستانی اقوام مختلف ،مبحث منجی موعود و آخر الزمان می باشد.
همانکسی که شیعیان او را مهدی ،مسیحیان او را عیسی ،زرتشتیان او را سوشیانت وقومهای دیگر او را با نامهای دیگر می خوانند.تمامی منتظران ظهور به مرحله ای معتقدند که یک ضد منجی که عصاره تمام شرارتهاست و تمامی نیروهای شیطانی را به همراه خود دارد و مهمترین مانع منجی موعود است. در نبرد نهایی میان این دو که جنگی بسیار بزرگ و خونین است منجی موعود به همراه یارانش به کمک امدادهای الهی بر لشکر شیطان پیروز می شوند سربازان و یاران منجی انسانهایی با ایمان و نیرومند هستند که خود را از قبل برای چنین روزی آماده کرده اند. کشیش پت رابرتسون (pat robertson) از رهبران صهیونسیم مسیحی می گوید:
یکی از اصول مشترک بین تمام ادیان الهی و اساطیر باستانی اقوام مختلف ، بحث منجی موعود و آخرالزمان می‌باشد؛ همان کسی که شیعیان او را مهدی، مسیحیان او را عیسی؛، زرتشتیان او را سوشیانت و قوم های دیگر او را نامهای دیگر می‌خوانند. تمامی منتظران ظهور، به مرحله‌ای معتقدند که یک ضد منجی که عصاره تمام شرارت هاست و تمامی نیروهای شیطانی را به همراه خود دارد و مهم ترین مانع منجی موعود است، ظهور کند و در نبرد نهایی، میان این دو جنگی بسیار بزرگ و خونین است؛ منجی موعود به همراه یارانش، به کمک امدادهای الهی، بر لشکر شیطان پیروز می‌شوند. سربازان و یاران منجی، انسان هایی با ایمان و نیرومند هستند که خود را از قبل برای چنین روزی آماده کرده‌اند.
بسم الله الرحمن الرحیم
شرح نخستین وظیفه: شناخت صفات و آداب و ویژگی های مولا و سرورمان حضرت صاحب الزمان (عج)
(بسم الله الرحمن الرحیم)
1- بینش عمیق
یاران امام مهدی (علیه السلام) از بینشی عمیق و ژرف، نسبت به خداوند، امام، انسان و هستی برخوردارند:
الف) بینش عمیق نسبت به حق تعالی
اساسی‌ترین ویژگی یاران امام مهدی (علیه السلام)، معرفت عمیق نسبت به خداوند متعال است. این معرفت آن چنان استوار است که نه شبهات در آن خللی ایجاد می‌کند و نه تردیدها و شک‌ها در حریمش راه می‌یابد. امام علی (علیه السلام) می‌فرمایند:
«رجالٌ مؤمنونَ عَرَفُوا اللهَ حقَّ معرِفَتهِ و هم أنصارُ المهدی فی آخرِ الزمان»؛[1] «مردانی که خدا را آن چنان که شایسته است، شناخته‌‌اند، و آنان یاوران مهدی (علیه السلام) در آخرالزّمان‌اند.»
همچنین امام صادق (علیه السلام) در وصف یاران امام زمان عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف می‌فرمایند:
«رجالٌ کأنَّ قُلوبُهم زُبُرَ الحدیدِ لایَشُوبُها شکٌ فی ذاتِ اللهِ أشدُّ مِنَ الحَجَر»؛[2] «آنان مردانی‌اند که گویا دل‌هایشان پاره‌های آهن است و از سنگ سخت‌ترند و هیچ تردیدی در ذات خداوند ندارند.»
این باور آن قدر با صلابت و استوار است که مرارت‌ها و مصیبت‌ها، در آن خللی ایجاد نمی‌کند و بلاها و امتحانات، آرامش آن‌ها را به تلاطم نمی‌افکند و شبهات و سؤالات در آن رخنه‌ای ایجاد نمی‌کند. آنان، از سرچشمه‌ی توحید ناب، سیرابند و به حضرت حق- آن چنان که شایسته است- اعتقاد دارند. امام علی (علیه السلام) در این‌باره می‌فرمایند:
«فَهُمُ الّذینَ وحَّدوا اللهََ حقَّ تَوحیدهِ»؛[3] «آنان به وحدانیت خداوند، آن چنان که حق وحدانیت اوست، اعتقاد دارند.»
حرم دل‌هایشان را بت‌های نفس، ثروت، و مقام نیالوده و در آن حریم امن، جز خداوند حضور ندارد. نتیجه‌ی این بینش عمیق، ایمان و تقواست. این دو را هم در چهره‌ی عبادت‌ها و راز و نیازشان می‌توان دید و هم در آیینه‌ی تلاشی که در طریق عبادت و بندگی حضرت حق دارند.
(بسم الله الرحمن الرحیم)
با توجه به اینکه عالم هستی، عالم اسباب و مسبّبات است و با نگاهی به موجودات پیرامون خود به خوبی درمی‌یابیم که تحقّق هر پدیده مشروط به شرایطی است. مثلاً برای آن که بذر گندم به خوشه‌ی پربار گندم تبدیل شود نیاز به شرایطی دارد مانند وجود نور خورشید، آب کافی، زمین مناسب و کشاورزی دانا. در کنار این شرایط باید موانع رشد مانند آفات نیز از بین برود.
(بسم الله الرحمن الرحیم)
در روایات اهل بیت علیهم السلام درباره نشانه‌های قیام، کلماتی چون «علامة»، «آیة»، «قدّام» و «قبل»استعمال شده است که ب ه شرح ذیل بررسی می‌شوند.