امام مهدى(عج) و مهدویت در احادیث متواتر (1)

(بسم الله الرحمن الرحیم)

ناگزیر در هر عصر و زمانى، امامى وجود دارد که مردم، امامتش را باور کنند، به او اقتدا نمایند، در همه ی مسائل از او اطاعت کنند و او را حجّت میان خود و پروردگار قرار دهند که
(لِئَلاّ یَکُونَ لِلنّاسِ عَلَى اللهِ حُجَّةٌ)؛(1)
تا براى مردم در مقابل خدا، بهانه و حجّتى نباشد.
و طبق آیه ی دیگر که مى فرماید:
(لِیَهْلِکَ مَنْ هَلَکَ عَنْ بَیِّنَة وَیَحْیى مَنْ حَیَّ عَنْ بَیِّنَة)؛(2)
تا کسى که باید هلاک شود با دلیلى روشن هلاک شود و کسى که باید زنده بماند با دلیلى واضح زنده بماند.
و در آیه ی دیگر آمده است:
(للهِِ الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ)؛(3)
برهان رسا ویژه ی خداوند است.